(publiczna sprzedaż)

См. также в других словарях:

• aukcja — ż I, DCMs. aukcjacji; lm D. aukcjacji (aukcjacyj) «publiczna sprzedaż, w której nabywcą danej rzeczy zostaje ten, kto ofiaruje najwyższą sumę; przetarg, licytacja» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• przetarg — m III, D. u, N. przetarggiem; lm M. i 1. «rodzaj konkursu połączony ze składaniem ofert, organizowany przez przedsiębiorstwa lub instytucje administracyjne w celu uzyskania najdogodniejszych warunków wykonania określonych robót i usług» Przetarg… …   Słownik języka polskiego

• przetarg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sposób przeprowadzenia sprzedaży, kupna lub wyboru wykonawcy robót, polegający na zebraniu wielu ofert i wyborze najkorzystniejszej : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• giełda — ż IV, CMs. giełdałdzie; lm D. giełd 1. «w krajach kapitalistycznych instytucja publiczna, w której kupcy i pośrednicy (maklerzy) dokonują kupna i sprzedaży przede wszystkim papierów wartościowych i niektórych towarów masowych (np. zboża, drzewa,… …   Słownik języka polskiego

• licytacja — ż I, D. licytacjacji; lm D. licytacjacji (licytacjacyj) 1. «publiczna (przymusowa lub dobrowolna) sprzedaż ruchomości lub nieruchomości, w której nabywcą zostaje płacący najwyższą cenę; aukcja, przetarg» Licytacja ruchomości. Wystawić majątek na… …   Słownik języka polskiego